پريِ بركه هاي لارستان، ساقي صدهزار آبادي ست/ دو شعر از «هرمز نگهبان»

انتشار در۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۵ ساعت ۶:۴۵ ب.ظ سرویس:آفتاب, برگزیده ها بدون دیدگاه 14 بازدید

پريِ بركه هاي لارستان، ساقي صدهزار آبادي ست/ دو شعر از «هرمز نگهبان»

«هرمز نگهبان» شاعر جوان اهل بيرم و از اعضای انجمن شعر آفتاب لار است. او مدت ۸ سال است در لار و در کسوت آموزگارِ کودکانِ با نیازهای ویژه، مشغول به خدمت است.

هرمز نگهبان به تازگي دو شعر سروده است كه در ادامه مي خوانيد:

***

پری برکه ها

دفترِ شعرهای غمگینم/ هوسِ شعرهای تر دارد

قلمِ سوگوار بی پروا/ امشبی را خیال شر دارد

می چشد سطرهای دفتر من/ مزه یِ بوسه با لبان سیاه

از سرِ عشق بازیِ قلمم/ می شکوفد به لب شکوفه ی آه

قصه از ماه ناز شب گیسی ست/ که قرار از کلام می گیرد

حاملِ آیه های زیبایی/ از لبش واژه وام می گیرد

شاهدختِ هزاره یِ سوم/ بت قرنِ علوم و استدلال

شاهکارِ الهه یِ ناهید/ دخترِ مام چشمه های زلال

شهر دل مرده را به صحرا برد/ پیچ گیسوش با هنرمندی

بوی پیراهنش به صحرا داد/ عطر بابونه های اسفندی

برکه ها از نسیم می پرسند/ آخرین جای رد پایش را

چون که پیرند و آرزو دارند/ فرصت شستنِ حنایش را

پریِ برکه های لارستان/ ساقیِ صد هزار آبادی ست

برنوِ چشم های پهلوی اش/ نت آغاز هفت شب شادی ست

در دلی غصه نیست وقتی که/ خشک سالی به بار می آید

دامنش سبز رنگ و گل دار است/ تا برقصد بهار می آید

***

پیش از آمدنت

عبور تو را حدس می زنم

حتی از حافظه ی پاک پنجره ها

 و کتمان پرده ها

دلهره ی کوچه از زیر و رو شدن برگ ها پیداست

پیش از آمدنت

پس از رفتنت

دوست داشتنت در کوچه قدم می زند