«شوراها» نقطه عطفی در زندگی مردم ایران

انتشار در۴ مرداد ۱۳۹۵ ساعت ۲:۳۹ ب.ظ سرویس:مطلب شما بدون دیدگاه 12 بازدید

«شوراها» نقطه عطفی در زندگی مردم ایران

سردار نورزي/ كاريان: شوراهای اسلامی شهر و روستا و همچنین شورای اسلامی کار در واحدهای تولیدی و صنعتی و خدماتی کشور در تاریخ معاصر ایران نقش شایان توجه و بسیار ارزنده و درخشانی را در زندگی مردم ایفا می کنند.

علاوه بر عملکرد مثبت شوراهای کار در بخش خصوصی و دولتی شوراهای اسلامی شهر و روستا و به خصوص روستايی پس از شکل گیری بسیار سازنده و مفید و متحول کننده و امیدآفرین برای مردم بوده اند.

اجرائی شدن قانون شوراهای شهر و روستاها از اول انقلاب علیرغم اهمیت آن در زندگی عمومی و تاکید مکرر زنده یاد طالقانی مع الاسف مغفول ماند و ۲۰ سال از انقلاب گذشته بود تا بالاخره در نخستین دوره ریاست جمهوری سیدمحمد خاتمی در سطح کشور به مرحله عمل در آمد.

اجرائی شدن قانون شوراهای اسلامی شهر و روستا را باید به عنوان برگی زرین و افتخاری بزرگ در دوره ریاست جمهوری آقای خاتمی به حساب آورد.

در ارتباط با حیات اجتماعی شوراهای اسلامی روستا همین بس که تاقبل از شکل گیری آن ها  محیط زندگی روستانشینان به صورت کاملا بدوی و سنتی اداره می شد و هیچ اثری از مدیریت مدرن روستائی و فعال شدن دهیاری ها درزندگی مردم به طور ملموس نبود.

با روي کار آمدن شوراها و آغاز به کار دهیاری ها اوضاع عرصه عمومی به خصوص در زندگی روستانشینان دگرگون شد.

زیرا ضمن جلب مشارکت و به منصه عمل رسیدن همیاری های مادی و معنوی محلی آن هم با دل سوزی و مشاورت با مردم و نظارت اعضای شوراها و دهیاری ها که درحقیقت عملا در سطح روستاهای کشور نقش مدیریت نظارتی و شهرداری ها را در شهر بازی می کنند موجب گشت که توسعه عمران و آبادانی و مقاوم سازی مسکن روستائی و تامین زیرساخت های محلی بتدریج  بیش از پیش رونق و ظهور و نمود عینی پیدا کند.

امروز بعد از سپری شدن قریب به چهار مرحله از عمر شوراها همگان به رای العین می بینند که در پهنه  خاک کشور بسیاری از قصبات وکوره دهات دورافتاده و فاقد تسهیلات و امکانات عمومی نه تنها دارای آب لوله کشی، برق سراسری، خانه های بهداشت، درمانگاه، مخابرات، نانوائی، ایستگاه هواشناسی، بعضا اورژانس بین راهی و فوریت های درمانی کوچه های نام گذاری شده و عریض و آسفالته و در مواردی خیابان کشی و بلوار سازی گردیده و در کنار آن ها دارای زمین و سالن ورزشی، مدارس مقاطع مختلف تحصیلی (ابتدائی، راهنمائی و دبیرستان) و صاحب دکل صدا وسیما، ساختمان دهیاری،  واحدهای کوچک اشتغال زائری، خدماتی و مغازه های گوناگون که ارزاق مصرفی و مایحتاج عمومی را تامین می کنند شده اند و بسیاری پروژه های تولیدی و صنعتی کوچک و بزرگ  نظیر تعاونی، جوش کاری، نجاری، آهنگری، تعمیرگاه اتومبیل، تعمیرگاه وسایل برق سوز خانگی، تولید شن و ماسه، مرغداری، دامداری، مصالح ساختمانی، مزارع صنعتی و گل خانه ها و… به طور روز افزونی رو به ازدیاد است.

بخش اعظم تامین این امکانات و تسهیلات بالاخص در روستا مدیون فعالیت های شبانه روزی و دلسوزانه اعضای شورای اسلامی روستائی به کمک مردم محلی از سال ۱۳۷۸ خورشیدی به بعد که شوراها تاسیس شد می باشد.

یقینا ظرف مدت بیش از دو دهه بعد از جنگ تحمیلی اگر هزینه های دررون مرزی و بیرون مرزی کنترل و از هدر رفتن ثروت ملی جلوگیری بعمل می آمد و عزم عمومی معطوف  به سرمایه گذاری های داخلی  و تکمیل پروژه های عمرانی و تامین زیرساخت های شهری و روستائی کشور می شد اکنون رشد عمرانی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی شهری و روستائی ایران نه دوچندان بلکه صد چندان می بود.

قابل ذکر است که اثر بخشی و خدمات شوراهای شهری نیز به عنوان بازوان قوی نهادهای دولتی با توجه به ارائه پیشنهادات و راه کارهایی عملی در امر اعمال مدیریت صحیح و توانای شهری برای عموم از شکوفائی و مزیت های بسیار ارزشمند و شایان توجهی برخوردار بوده است به طوری که امروز نقش سازنده و مفید این شوراها درسطح شهرهای کوچگ و بزرگ بر هیچ وجدان بیدار، چشم بینا و هوش خردمند و فکر بالنده و پویائی پوشیده نیست.

بی تردید درصورتی که اعضای شوراهای شهری و روستائی بیش از پیش تحت آموزش و راهنمائی کارشناسان متبحر و کار آزموده مدیریت شهری و روستائی قرار گیرند و عملکرد آن ها ضمن آسیب شناسی مورد ارزیابی وتقویت اساسی و دلسوزانه قرارگیرد اثربخشی و دامنه فعالیت  شان با استفاده از مشارکت وتوانمندی های مادی و معنوی عمومی از راندمان بسیار بالاتری برخوردارخواهد بود.