سه شعر تازه از «محمدابراهيم خوشه چرخ»

محمدابراهيم خوشه چرخ، شاعر لاري و عضو انجمن شعر آفتاب اين شهر به تازگي سه شعر سروده است. وي چند سال است كه بطور جدي كار سرودن اشعار خود را در قالب كلاسيك و آزاد آغاز كرده است و از جمله پركارترين شاعران انجمن آفتاب محسوب مي شود. در ادامه سه شعر تازه او را بخوانيد:

***

آيه هاي مهتاب

و گيسوان سروي، كه ماه را غبار مي گرفت

و او كه، تمام روشن مهتاب را در استكان مي ريخت

و ثانيه هايي كه، نبضمان را چكش مي زد،

تا بر خاطراتمان نقش بزند.

ماه چهارنعل مي تاخت در آسمان،

تا جايي در دل خرداد پنهانش كند.

آواز مرغي، گوش ها را نوك مي زد

و ستاره ها خيره به چشمانش

تا آنجا كه پلك بر هم مي زد

و صداي ناقوس دو استكان

كه دنيا را به هم مي زد

تا بشكند تمام ثبات دردها را.

تا آنجا كه حس كنيم چرخش زمين را.

و ديگر…

من بودم و هواي او بود و هواي او

***

تاريخ خسته

بي ترانه مي خوانم

بغض هاي قرن تن خويش هايم را

چون بره آهويي آويخته بر پستان مادرش

كه گلوله اي رميدنش را آغازيد

اينك منم،

ايستاده بر كوير سرشار از تعفنِ پِهِن اُشتران

تا امروزم را گره بزنم

به آواز دُهلي كه از پس ويرانه هايم مي شنوم!

***

اينك منم

اينك منم

افتاده از منقار پرنده اي خسته

تا باراني اگر

كه بروياند،

تنِ زخم خورده ام را

از دل چاك چاك زمين.

 ***

از اين شاعر بخوانيد:

دو شعر از محمدابراهيم خوشه چرخ

چند شعر كوتاهِ كوتاه از محمدابراهيم خوشه چرخ

ياران بي دبستاني/ شعري از محمد ابراهيم خوشه چرخ