تقریبا هیچ/ دستاوردهای فرهنگی روسای لاریِ کمیسیون فرهنگی مجلس و ارشاد فارس

عدنان کارگزارفرد: درمیان مدل های توسعه جوامع، توسعه فرهنگی نقشی بی بدیل و مدلی مطمئن و منطبق با اهداف استراتژیک جمهوری اسلامی ایران را ایفا می کند. به اذعان بسیاری از کارشناسان انقلاب ۵۷ ایران بر پایه مطالبات فرهنگی شکل گرفت و بنیانگذار راحل انقلاب از ابتدای شکل گیری نهضت بر اهمیت تاثیرگذاری فرهنگ اسلامی ایرانی بر جهت گیری های سیاسی و اقتصادی تاکید داشته اند. این روند پس از رحلت امام به سایر سکان داران انقلاب تسری یافته است و بخش مهمی از دغدغه ها و توصیه های رهبر انقلاب در مورد فرهنگ می باشد. این اهمیت در گفتار و شعار خلاصه نشده است و بخش عمده ای از بودجه کشور صرف سازمان ها و نهادهای با رویکرد فرهنگی می شود. شکل گیری سازمان های گسترده با اهداف فرهنگی، پس از سی سال از انقلاب نه تنها متوقف نشده است که روندی افزایشی نیز داشته است و هرکدام به نحوی در جهت تحقق اهداف خود از بودجه بیت المال بهره مند می گردند. لارستان به عنوان اولین خاستگاه حکومت اسلامی در ایران و نماد همزیستی برادرانه اهل سنت و شیعه و حضور علمای بزرگ و دانشمندان فرهیخته و همچنین به واسطه تاریخ کهن و فرهنگ غنی خود می تواند نقشی پررنگ و همیشگی را در سیاستگذاری های فرهنگی کشور ایفا کند و به مدد این پتانسیل انتظار می رود سهمی قابل توجه از بودجه فرهنگی کشور داشته باشد. این انتظار با حضور جناب دکتر جعفرپور به عنوان رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی و عضو شورای انقلاب فرهنگی و جناب دکتر مریدی به عنوان مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس به عنوان برنامه ریزان و تصمیم گیرندگان ردیف اول کشوری و استانی، بیشتر شده است اما متاسفانه تاکنون آثاری ملموس و قابل ذکری نداشته است. روند طولانی ساخت کتابخانه مرکزی شهر، فقدان سالن سینما و تئاتر، عدم برگزاری جشنواره های هنری باکیفیت در سطح کشوری با وجود حضور هنرمندان مطرح و نام آشنا در کلاس استانی و منطقه ای، مشکلات مالی و سخت افزاری سازمانها و ادارات مرتبط با فرهنگ از قبیل آموزش و پرورش، فرهنگ و ارشاد، سازمان تبلیغات اسلامی، میراث فرهنگی، اوقاف، بنیاد شهید، ورزش و جوانان و حوزه علمیه و صدا و سیما، عدم حضور خبرگزاری های معتبر در منطقه، مشکلات مالی نشریات و خانه مطبوعات، کمبود امکانات انجمن های هنری، مشکلات متعدد در ثبت آثار تاریخی و فرهنگی و اجتماعی، عدم حمایت نویسندگان منطقه در چاپ کتاب هایشان، عدم استفاده از جاذبه های تاریخی و اجتماعی برای جذب گردشگر، محدودیت در تعداد فرهنگسرا و نگارخانه های شهرستان، نبود موزه با وجود پتانسیل بالای شهرستان، توسعه نیافتن صنایع دستی منطقه، کمبود سالن اجتماعات در شهرستان، مشکلات همیشگی تیم های ورزشی شهرستان و از همه مهمتر عدم نیروسازی و واگذاری مسئولیت های استانی و کشوری در زمینه های فرهنگی به نیروهای کاردان و شاخص منطقه تنها بخشی از کمبودها در این عرصه است. قابل ذکر است معدود پروژه های افتتاح شده در این ایام با همت والا و همیشگی خیرین بنا شده است. اینها تنها مثالهایی برای پی بردن به نداشتن یک افق و برنامه ریزی فرهنگی جامع در شهرستان با وجود دسترسی به مراکز مهم تصمیم گیری در این زمینه در کشور و استان است که این باعث شده اتفاقهای معدود فرهنگی در شهرستان جرقه ای زودگذر و فاقد اثرگذاری بلند مدت باشد. بالطبع در این میان حساب گروهای مختلف هنری که با همت خود و بدون کمک سازمانهای مختلف جریان ساز شده اند، جداست. بنیادهایی برای اعتلای زبان و فرهنگ لارستانی، شناساندن علمای بزرگی سیدعبدالحسین لاری و آیت الله آیت اللهی و موسوی لاری هم پتانسیل جذب بودجه و اعتلای نام لارستان را دارند و هم موجب کارآفرینی و اشتغال در سطح شهرستان خواهد شد ضمنا در راستای سیاستهای کلان فرهنگی کشور نیز می باشد که این مهم مستلزم رایزنی در سطح اول شوراها و مجلس سیاست گذاری فرهنگی کشور است که این مهم برای این دو بزرگوار میسر و مقدر خواهد بود. مردم به عنوان صاحبان اصلی این کشور همواره در پی دستیابی به آنچه استحقاق و شایستگی خود و دیارشان هستند و با علم به محدودیت ها و شرایط خاص اقتصادی و با مدد گسترش فضای مجازی و اطلاع از سایر شهرستانها انتظار رشد و پیشرفت همپای سایر نقاط کشور را دارند و در صورت عدم تحقق پیشرفت بیان علل آن را از زیان مسئولین مربوطه حق مسلم خود و در راستای وظایف منتخبین خود می دانند. سیدی بزرگوار فرموده اند: «ما علاقه مندیم سیاست فرهنگی شود نه فرهنگ، سیاسی». امیدوارم در پس سیاست های این روزها، فرهنگ به جایگاه حقیقی خود برسد و در قضاوت تاریخ از عملکرد مدیران این روزها واژه «تقریبا هیچ» به چشم نیاید!